Polykristallijne zonnecellen zijn een technologie die is ontwikkeld om zonne-energie te benutten. Dit type zonnecel komt het meest voor en wordt het meest gebruikt op de markt. Polykristallijne zonnecellen worden meestal gemaakt van silicium, een veelgebruikt materiaal bij de productie van zonnecellen.

Bij de productie van polykristallijne zonnecellen wordt silicium in vloeibare vorm in een grote platte mal gegoten en vervolgens afgekoeld en gekristalliseerd. De resulterende kristallen hebben verschillende groottes en vormen en daarom worden zonnecellen polykristallijn genoemd.

Deze zonnecellen zijn meestal blauw of blauwgroen van kleur en hebben kristallen van verschillende grootte en vorm op hun oppervlak. Het rendement van polykristallijne zonnecellen is meestal lager dan dat van monokristallijne zonnecellen, maar deze panelen zijn meestal goedkoper en gemakkelijker verkrijgbaar.

Polykristallijne zonnecellen werken op dezelfde manier als andere typen zonnecellen. Wanneer zonlicht op de panelen valt, wordt de energie van de fotonen geabsorbeerd door de siliciumatomen, waarbij elektronen vrijkomen. Deze elektronen genereren elektriciteit, die vervolgens kan worden gebruikt als elektrische energie.

Het voordeel van polykristallijne zonnecellen is dat ze eenvoudig te produceren en goedkoper zijn dan monokristallijne zonnecellen. Ze presteren ook goed bij minder licht en zijn dus minder afhankelijk van zonlicht. Ze zijn echter over het algemeen minder efficiënt dan monokristallijne zonnecellen en hebben meer ruimte nodig.

Over het algemeen zijn polykristallijne zonnecellen een betrouwbare en economische oplossing voor het benutten van zonne-energie. Hoewel hun efficiëntie niet het hoogst is, kunnen ze nog steeds aanzienlijke hoeveelheden elektriciteit opwekken en bijdragen aan duurzame energieproductie.

∑: zonnecellen, polykristallijne, energie, meestal, worden, hebben, monokristallijne, minder, benutten